Stwardnienie rozsiane ? jak leczyć?
Stwardnienie rozsiane to jedna z tych chorób, na które nie istnieje lekarstwo pozwalające na całkowite usunięcie tej choroby z organizmu. Za pomocą dostępnych lekarstw można jednak znacząco zwolnić postęp choroby jak i zmniejszyć ilość ataków objawowych związanych z SM. Najczęściej podawane są interferony, jednak zwykle podawane lekarstwa są ściśle uzależnione od postaci choroby. Stwardnienie rozsiane należy bowiem do schorzeń, które występują w wielu różnych postaciach. Co prawda w ostatnich latach dzięki postępowi medycyny udało się znacznie polepszyć jakość życia osób chorych na SM, jednak nadal potrzebne są dalsze badania w tym zakresie nad wynalezieniem nowych lekarstw.
Wikipedia i zespół Devica
Chociaż zapalenie może także dotknąć mózg, to zmiany są inne niż w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) pod względem struktury i rozmieszczenia. W Zespole Devica zmiany charakteryzują się złogami immunoglobulin G i M razem z produktami aktywacji dopełniacza wokół pogrubionych, hialinowanych naczyń krwionośnych. Rozmieszczenie tych złogów przypomina rozmieszczenie białka akwaporyny 4 w zdrowych tkankach. Białko to tworzy kanały do transportu wody przez powierzchnię astrocytów budujących barierę krew-mózg. W przeciwieństwie do SM, w Zespole Devica zmiany charakteryzują się ubytkiem akwaporyny 4 bez względu na stopień demielinizacji, martwicy tkanek czy miejsca występowania zmian. W SM ubytek akwaporyny 4 w zmianach zależy od stopnia demielinizacji
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zespół_Devica
Jakie leki w leczeniu SM?
Leczenie stwardnienia rozsianego to proces, który trwa właściwie od początku zdiagnozowania SM aż do końca życia pacjenta. Stwardnienie rozsiane należy do jednej z tych chorób, których nie da się całkowicie wyeliminować.
Chociaż w ostatnim czasie pojawiły się zupełnie nowe leki na SM to jednak i tak jak do tej pory nie wynaleziono rozwiązania, które najbardziej satysfakcjonowałoby pacjentów ? metody na całkowite wyleczenie. Podawane obecnie lekarstwa mają za zadanie przede wszystkim spowodować rzadsze występowanie objawów w codziennym życiu pacjenta lub ich zupełne wyeliminowanie. Całkowite wyleczenie nie jest jednak możliwe, chociaż medycyna ciągle poszukuje nowych rozwiązań w tym zakresie.