Jeden z etapów naszego życia - o ceremoniach pogrzebowych

ym samodzielnie. Właśnie dlatego na rynku znaleźć można obecnie całe mnóstwo zakładów pogrzebowych, a z dnia na dzień jest ich coraz więcej. Organizowanie pogrzebów nigdy nie stanie się nieprzydatne, ponieważ takie usługi wiążą si

Jeden z etapów naszego życia - o ceremoniach pogrzebowych ceremonie pogrzebowe trójmiasto

Firmy zajmujące się organizacją pogrzebów

Organizacja pogrzebów nie jest rzeczą przyjemną i każdy z nas woli powierzyć takie sprawy osobom bezstronnym, niż zajmować się tym samodzielnie. Właśnie dlatego na rynku znaleźć można obecnie całe mnóstwo zakładów pogrzebowych, a z dnia na dzień jest ich coraz więcej. Organizowanie pogrzebów nigdy nie stanie się nieprzydatne, ponieważ takie usługi wiążą się z rzeczami, jakich nie da się uniknąć. Warto jednak wiedzieć, że nie wszystkie zakłady pogrzebowe oferują taki sam standard usług i jeśli chcemy, by wszystko przebiegło profesjonalnie, powinniśmy skoncentrować się na wyborze odpowiedniej firmy pogrzebowej. Warto w tej kwestii poprosić o rady znajomych lub poszukać informacji w Internecie, a dopiero na podstawie takich informacji wybrać odpowiednią firmę, która sprawdzi się najlepiej.


Czas pogrzebu

W większości krajów, dopuszczających tę formę pochówku praktykuje się zakopywanie urn w płytkich grobach ziemnych lub ustawianie urn w kolumbariach za cienką płytą w ścianach krypt cmentarnych (nekropoliach) lub galeriach cmentarnych. W prawie wszystkich krajach związkowych Niemiec jest to w zasadzie jedyna dozwolona forma pochówku prochów1. Niektóre kraje związkowe Niemiec wydają jednorazowe pozwolenia na zatopienie prochów w rozkładalnej biologicznie urnie na pełnym morzu, ponadto niektóre z powyższych dopuszczają na zatopienie prochów w obszarze wód przybrzeżnych lub zakopanie w rozkładalnej biologicznie urnie w lesie. W niektórych krajach świata praktykowane jest też rozsypanie spopielonych prochów. W Polsce oraz w niemieckiej Mecklemburgii-Pomorzu Przednim2 prawo zezwala wyłącznie na rozsypanie prochów na terenie cmentarza. W niektórych krajach, np. w Szwajcarii czy USA dopuszczalne jest przechowywanie urny z prochami w domu rodziny zmarłego lub zakopanie jej w dowolnie wybranym miejscu. We Francji w 71% przypadków urna z prochami zabierana jest do domu, w 21% złożona na cmentarzu a w 8% prochy zostają rozsypane.

Czas pogrzebu od chwili śmierci, za kilkoma wyjątkami, nie jest ściśle przepisany. Niemieckie kraje związkowe zakazują pogrzebu wcześniej niż 48 godzin od zgonu; najpóźniejszy możliwy czas pogrzebu jest regionalnie zróżnicowany, przykładowo Bawaria nakazuje na swym terytorium chować zmarłych w ciągu 96 godzin od zgonu, a Szlezwik-Holsztyn w ciągu 216 godzin3. W większości państw dopuszcza się niekiedy ponadtygodniowe lub dłuższe opóźnianie pogrzebu, aby móc zorganizować manifestacyjny jego przebieg oraz umożliwić udział w nim przyjezdnym z odległych zakątków Ziemi.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb


Zwyczaje pogrzebowe

Zwyczaje pogrzebowe

Do tradycyjnych form pożegnania zmarłego przyjętych w kulturze europejskiej jest towarzyszenie trumnie ze zmarłym (lub urnie z jego prochami) w pochodzie pogrzebowym (kondukcie żałobnym) w drodze na cmentarz, miejsca złożenia doczesnych szczątków. Osoby towarzyszące niosą ze sobą zwykle wieńce i wiązanki kwiatów, które na koniec składane są na grobie zmarłego. Obrzędy towarzyszące grzebaniu lub paleniu zwłok zależą od lokalnych tradycji i zwyczajów.

Od tradycyjnych form pogrzebu odstępuje się w sytuacjach wyjątkowych, takich jak wojny czy masowe klęski żywiołowe, gdy wielka liczba zmarłych nie pozwala na ich identyfikację, względnie nie ma środków finansowych i czasu na organizowanie pojedynczych pogrzebów. W takich sytuacjach stosuje się grzebanie zmarłych w mogiłach zbiorowych.

Przyjęty jest powszechny zwyczaj we wszystkich kulturach zawiadamiania znajomych i przyjaciół o fakcie pogrzebu bliskiej osoby. Odbywa się to w postaci nekrologów publikowanych w prasie oraz rozwieszanych w miejscach publicznych. Ogłoszenia takie zawierają często elementy graficzne, wskazujące na przynależność religijną zmarłej osoby lub jej bezwyznaniowość.

Rodzinie zmarłych zwyczajowo składa się kondolencje, czyli wyrażone w uroczystych słowach współczucie i żal z powodu śmierci ich bliskiej osoby. Kondolencje składane są osobiście, tuż po pogrzebie lub korespondencyjnie, gdy nie było możliwości uczestniczenia w pogrzebie lub nie ma możliwości spotkania się z rodziną zmarłego w krótkim czasie po tej uroczystości.

Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pogrzeb