Więcej informacji na temat stresu, depresji i lęków znajdziesz tutaj Stresujesz się w pracy?
Niestety - najczęściej stresu doświadczamy w pracy. Nie jest to pozytywne zjawisko, ponieważ często jest efektem mobbingu i może prowadzić do depresji. Pracować musimy z przyczyn oczywistych, jednak czy musi to być źródłem napięć, stresu...i wiązać się z nieprzyjemnymi sytuacjami? Jest wiele zawodów adrenalina to codzienność. Lekarze, strażacy, czy tez policjanci to grupy, których praca wiąże się z ponoszeniem wielkiej odpowiedzialności, często widzą ofiary wypadków, patrzą na śmierć innych ludzi, czy też ich własne życie jest zagrożone. W tego rodzaju pracy stresu nie da się wyeliminować, należy sobie jakoś z nim poradzić. Jednak każda jednostka może reagować zupełnie inaczej na sytuacje stresowe, dla niektórych jest to pobudzające do działania, wręcz uzależniające. Jeżeli reagujesz na stres paniką, lub kompletnie cię to paraliżuje nie angażuj się w pracę, gdzie trzeba wykazać się większą odpornością psychiczną.
O stresie w pracy - za Wikipedią
Stres w pracy to stan dyskomfortu psychicznego wywołany rozbieżnością pomiędzy warunkami i wymaganiami stawianymi pracownikowi a jego możliwościami poradzenia sobie z nimi w danym momencie. Pracownik dostrzega ten rozdźwięk jako zagrożenie swego zdrowia, życia lub własnej integralności.
Do czynników zagrażających w obszarze wymagań zalicza się m.in.:
przeciążenie ilościowe pracą ? na pracowniku spoczywa obowiązek wykonania dużej liczby zadań w krótkim czasie a warunki pracy uniemożliwiają koncentrację,
przeciążenie jakościowe pracą, powodowane m.in. przez: zadania trudne lub skomplikowane umysłowo wymagające ciągłego dokształcania pracownika,
niedociążenie jakościowe, będące skutkiem takich sytuacji, jak m.in.: monotonia pracy lub praca poniżej możliwości pracownika,
konfliktowość roli oddziałująca na pracownika w sytuacjach takich, jak: konieczność godzenia sprzecznych interesów czy praca w sytuacji uzyskiwania sprzecznych poleceń.
Sytuacje zagrażające w obszarze kontroli nad pracą obejmują przykładowo:
brak jasności co do zakresu zadań albo odpowiedzialności,
brak jasności w zakresie kryteriów oceny pracy i/lub brak informacji zwrotnej o wynikach pracy,
brak jasności co do celów pracy i stawianych wymagań,
niskie poczucie bezpieczeństwa w pracy.
Zagrożenia w zakresie wsparcia społecznego to m.in. :
utrudniony kontakt z przełożonym,
praca w izolacji,
brak systemu motywacyjnego,
system motywacyjny nastawiony na rywalizację.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres_w_pracy
Co to jest stres - za Wikipedią
Stres jest definiowany w psychologii jako dynamiczna relacja adaptacyjna pomiędzy możliwościami jednostki, a wymogami sytuacji (stresorem; bodźcem awersyjnympotrzebne źródło), charakteryzująca się brakiem równowagi psychicznej i fizycznej. Podejmowanie zachowań zaradczych jest próbą przywrócenia równowagi.
W terminologii medycznej, stres jest zaburzeniem homeostazy spowodowanym czynnikiem fizycznym lub psychologicznym. Czynnikami powodującymi stres mogą być czynniki umysłowe, fizjologiczne, anatomiczne lub fizyczne.
Istnieją 3 typy definicji stresu1:
Stres jako bodziec ? sytuacje występujące w naszym otoczeniu mające naturalną zdolność do wywoływania napięcia i silnych emocji. Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: teoria Elliotta i Eisdorfera, koncepcja Janisa oraz koncepcja zmian życiowych Thomasa Holmesa i Richarda Rahe?a.
Stres jako reakcja ? zarówno fizjologiczna jak i psychologiczna będąca odpowiedzią na działanie stresorów (sytuacji wywołujących stres). Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: homeostatyczna teoria Waltera Cannona czy koncepcja Selyego (GAS, LAS).
Stres jako proces lub transakcja ? relacja między jednostką a otoczeniem: transakcyjny model Lazarusa, koncepcja Antonovsky'ego, koncepcja Hobfolla, koncepcja sytuacji trudnych Tomaszewskiego, regulacyjno-informacyjna teoria stresu Reykowskiego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres
Kiedy lęk staje się fobią
Bywają i lęki irracjonalne (lub z pozoru irracjonalne), takie jak fobie. Trudno wytłumaczyć lęk przed dużą przestrzenią, czy też paranoidalny lęk przed zarazkami i brudem. Pająki ogólnie nie cieszą się sympatią, ale reagowanie na nie atakiem paniki z hiperwentylacją, nie jest normą (w skrajnych wypadkach atak fobii może spowodować zdjęcie, lub obrazek). Lek wysokości również jest powszechny, ponieważ nie ma de facto w tym nic dziwnego - boimy się spaść, mamy poczucie zagrożenia. Ale może on mieć oblicze chorobowe - własnie wtedy mówimy o fobii - jeżeli lęk jest tak silny, że utrudnia nam życie i jesteśmy temu całkowicie podporządkowani. Tego nie można lekceważyć, ponieważ taki stan ma tendencję do pogłębiania się. Warto się zastanowić nad terapią i dzięki niej zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tą fobią.